Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Ahmedabad. Second Day.

Αφήνοντας πίσω μου τα λάθος διδάγματα του καπιταλισμού και του δυτικού πολιτισμού τα οποία δυστυχώς ακολουθώ, την δεύτερη ημέρα επικεντρώθηκα στα μονοπάτια της ιστορίας, και της χαλιναγώγησης των παθών και των αναγκών μέσα από την ζωη πολύ μεγάλων ανθρώπων.
Η Ahmedabad είναι γνωστή για 2 λόγους. Το ωραίο τζαμί που βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης , και το σπίτι όπου έζησε ο Mahatma Gandhi πριν ξεκινήσει τον αγώνα του εναντίον της Αγγλικής αποικιοκρατίας.
Η πόλη ιδρύθηκε από τον σουλτάνο Ahmet Shah κατά την διάρκεια της ηγεμονίας του στο σουλτανάτο του Gujarat. Η καινούρια πόλη που είχε και το όνομα του έγινε αμέσως πρωτεύουσα του σουλτανάτου και πολύ ωραία αρχιτεκτονικά οικοδομήματα άρχισαν να χτίζονται για να αναδείξουν την ανωτερότητα της τοποθεσίας έναντι όλων των υπόλοιπων. Από τα ομορφότερα που χτίστηκαν εκείνη την εποχή ήταν το Jami Masjid.
Jami  Masjid. Οι μιναρεδες του κατερρευσαν το 1818 απο εναν σεισμό και ποτε δεν ξαναχτιστηκαν. Η οροφή στηρίζεται σε 256 πετρινες κολώνες ενω η ακουστική μεσα στον κτήριο είναι εξαιρετική.
Στο περιβάλλοντα χώρο του τζαμιού βρίσκεται ο τάφος του σουλτάνου και απέναντι χαμένο μέσα στα στενά σοκάκια της πόλης, όπου οι έμποροι πουλάνε τα λιγοστά εμπορεύματα που χωράνε στα μικρά τους καταστήματα βρίσκεται ο τάφος της γυναίκας του.

 

To μαυσωλείο του σουλτάνου Ahmet Shah χτισμένο το 1442.


Ο ταφος του Σουλτάνου ειναι  ακόμα και σημερα ιερός τόπος λατρείας για τους λιγοστούς μουσουλμάνους που έχουν μείνει στην πόλη. Σε άλλη χώρα εαν έμπαινα στο ιερό χώρο θα με δολοφονούσαν. Εδώ ευτυχώς ειναι Ινδία, όπου επικρατεί πραγματική ανεξηθρησκεία.


Ο τάφος της γυναίκας του σουλτάνου. Μέσα στον χώρο, ελλείψη άλλων διαθέσιμων, παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα κρατώντας ενα μπαστούνι κρίκετ.

Οι επόμενοι ηγεμόνες της πόλης έχτισαν τείχος γύρω από αυτήν, με 12 πύλες, τρεις σε κάθε σημείο του ορίζοντα. Μεγάλα κομμάτια αυτού του τείχους καθώς και μερικές πύλες σώζονται έως και σήμερα.

Κτήρια που απλά περιμένουν τον επόμενο μικρό η μεγάλο σεισμό για να καταρρεύσουν. Καθώς βρίσκονται στο κέντρο της παλιάς πόλης η ανέγερση ουρανοξυστών είναι είτε απαγορευμένη είτε αποτυχημένη επιχειρηματική ενέργεια.

Το ποτάμι που διασχίζει την πόλη. Από την δυτική πλευρά που είναι η ανεπτυγμένη βρίσκεται η τεράστια αλάνα όπου κατά χιλιάδες νεαρού κόσμου που αντέχει στον δυνατό ήλιο και την ανυπόφορη ζέστη, παίζουν κρίκετ, φιλοδοξώντας να γίνουν οι επόμενοι παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Από την ανατολική πλευρά, στην οποία είναι χτισμένη η παλιά πόλη περιτριγυρισμένη από το τείχος, βρίσκονται τα slums που συναντιόνται σε κάθε μεγάλη πόλη της Ινδίας. Εδώ θα γεννηθεί και θα μεγαλώσει άραγε ο επόμενος εκατομμυριούχος?

Ο πύργος σε σχήμα υδραγωγείου όπου δεν κατάφερα να ανέβω. Σε όποια πόλη και εάν έχω βρεθεί στην κόσμο είναι σχεδόν υποχρέωση να ανέβω στον πύργο εάν υπάρχει. Την επόμενη φορά δεν θα μου ξεφύγει.
Αφήνοντας πίσω μου το μουσουλμανικό παρελθόν της πόλης αποφάσισα να βρεθώ πιο κοντά στο σήμερα και σε προβλήματα που ταλαιπώρησαν τον περασμένο αιώνα δεκάδες χώρες του πλανήτη αλλά και την διδαχή της μοναδικής λύσης που δόθηκε απο αυτούς τους ανθρώπους.

Ο Mahatma Gandhi γεννήθηκε στην πόλη του Gujarat, παντρεύτηκε στα 13, πήγε να σπουδάσει στην Αγγλία, ξαναγύρισε στην Ινδία, δεν του άρεσε πήγε για 23 χρόνια στην Νότια Αφρική όπου ήταν μεγαλοδικηγόρος, και όταν πεθύμισε τον τόπο του αποφάσισε να ξαναγυρίσει στην πατρίδα του και να βοηθήσει τους συμπατριώτες του στον υπερπάντων αγώνα για ανεξαρτησία. Το πιο κατάλληλο μέρος για να ξεκινήσει αυτόν τον αγώνα ήταν το Gujarat και συγκεκριμένα η πρωτεύουσα Ahmedabad. Στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι έζησε 12 χρόνια (από το 1918 έως το 1930) όπου μάζεψε δίπλα του απλούς ανθρώπους οι οποίοι ήταν οπαδοί της θεωρίας της μη- βίας.
Από αυτό το σπίτι έφυγε το 1930 και αποφάσισε να μην επιστρέψει μέχρι να ανεξαρτητοποιηθεί η Ινδία  από το Ηνωμένο Βασίλειο. Την ανεξαρτησία την κατάφερε αλλά ο δολοφόνος του τον πρόλαβε πριν μπορέσει να χαρεί την πολυπόθητη επισκεψη στον τόπο που γεννήθηκε, ελεύθερο από τους Άγγλους.
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι.
Το δωμάτιο του Gandhi τα 12 αυτά χρόνια. Το μόνο που έχει μέσα είναι ένα στρώμα, ένα τραπεζάκι και ένα khadi, τροχός για να πλέκει τα παραδοσιακά ρούχα και καταλληλο εργαλείο αυτοσυγκέντρωσης

Άγαλμα του Gandhi στον κήπο του μουσείου δίπλα στο σπίτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου