Δυτικότερα της Άπω Ανατολής

Μετά απο εκείνο τον αξιομνημόνευτο μήνα στην Κίνα, η ζωή μου βρέθησε να με οδηγεί στην Κορέα, ξανα στην Κίνα υπο καλύτερες συνθήκες, για λίγο στην Ιαπωνία και τελικά στην Ινδία. Για πολύ καιρό είχα ξεχάσει πως είναι να ζεις σε ένα σπίτι κατώτερων στανταρ απο αυτά που ζούμε στην Ελλάδα, καθώς σε καθε μου επίσκεψη στην Ανατολή, είτε τα ξενοδοχεία, είτε τα σπίτια ήταν οργανωμένα.

Σε τι σπίτι θα έμενα στην Ινδία? Η αναζήτηση ξεκινάει.....

Το πρώτο σπίτι που είδα ήταν στην πόλη 15 χιλιόμετρα από το ναυπηγείο. Πριν μπω στο σπίτι  με ενημέρωσαν πως ο ιδιοκτήτης του είναι γεωργός. Ε, και τι σημασία έχει σκέφτηκα από μέσα μου. Δεν πα να'ναι και κτηνοτρόφος, αρκεί να μήν έχει τα ζώα του μέσα στο σπίτι. Ε κοντά έπεσα. 

Μόλις άνοιξε η πόρτα είδα σακιά με ρύζι και καλαμπόκι απλωμένα παντού, στα υπνοδωμάτια, στο σαλόνι, ακόμα και στην κουζίνα. Βγήκα έξω και τους είπα ευγενικά πως δεν θα το πάρω επειδή δεν έχει έπιπλα. Και αυτός ήταν ο λόγος….

Το δεύτερο σπίτι που είδα ήταν πολύ καλύτερο. Είχε 2 τουαλέτες, νιπτήρα στο χολ(!!!, μου είπαν ότι αυτό είναι το Ινδικό έθιμο ώστε ο επισκέπτης όταν θέλει να πλένει τα χέρια του να μην μπαίνει στην τουαλέτα, αλλά να χρησιμοποιεί αυτην του χώλ.) ωραία έπιπλα, κουζίνα και γενικά όλα τα κομφόρ. Εάν έκανα, ότι δεν έβλεπα  μια τεράστια κεραία ραδιοφώνου που υψωνοταν ακριβώς δίπλα, τότε ήταν το τέλειο σπίτι. Αλλά δυστυχώς σε κακή τοποθεσία. Πολύ μακριά από το κέντρο της πόλης, καθόλου φωταγωγημένοι οι γύρω δρόμοι, κάτι σκυλιά να αλωνίζουν εκεί έξω, και πολλά ύποπτα βλέμματα που με παρακολουθούσαν καθώς κινιόμουν στην γύρω περιοχή. Αυτό είναι από αυτά τα σπίτια που σε δολοφονούν και ανακαλύπτουν το πτώμα σου όταν ξαναέρθει να εισπράξει το νοίκι ο ιδιοκτήτης.

Ξέροντας πως δεν θα βρω σπίτι όπως το θέλω σε τοποθεσία που να μου αρέσει, διάλεξα την ασφαλή λύση του οικισμού του ναυπηγείου. Το συγκρότημα χτίστηκε πριν από 2 χρόνια και σκέφτηκα πόσο χάλια να είναι?

Η εξώπορτα. Δεν υπάρχει κλειδί στην πόρτα αλλά λουκέτο. Όταν ζήτησα αντίγραφο του κλειδιού μου είπαν πως δεν έχουν αλλά καθώς όλα τα σπίτια έχουν το ίδιο κλειδί Εποχές κοινοκτημοσύνης….

Η πόρτα από μέσα. Ο κεντρικός πίνακας είναι ακριβώς πάνω από την πόρτα, το χερούλι είναι σπασμένο (λεπτομέρεια) και υπάρχουν και δυο σύρτες…

Εάν ήταν και ευθυγραμμισμένοι τι καλά που θα ήταν….

Το σχοινί για άπλωμα των ρούχων πάνω από το καθιστικό είναι μια πινελιά μοντερνισμού που το κίνημα αυτό ακόμα δεν έχει φτάσει στην Ευρώπη….

Ο νιπτήρας της κουζίνα είναι στην πιο άβολη θέση που έχω δει ποτέ στην ζωή μου.  Ίσως για να υπενθυμίζουν ότι το πλύσιμο των πιάτων είναι μια αγγαρεία που δεν πρέπει να κρατάει πολύ ώρα καθώς η ζωή είναι ωραία για να την περνάς στην κουζίνα….

Ανεμιστήρες πάνω από το κεφάλι. Συνολικά υπάρχουν 5 σε όλο το σπίτι. Πότε θα μας έρθει κανένα στο κεφάλι είναι μια απορία….

Steel Wardrobe. Ενα ολόιδιο εχω δεί σχεδόν σε όλα τα πλοία. Λες να τους περίσσεψε απο κανένα ακυρωθέν πλοίο?  Έχει και ενσωματωμένο χρηματοκιβώτιο. Άμα λειτουργούσε και η κλειδαριά πόσο πιο χαρούμενοι θα ήμασταν….

Η πόρτα της τουαλέτας με μια τεράστια ρωγμή στο κούφωμα λες και πέρασε σεισμός 7,9 ρίχτερ, τσουνάμι και επακολούθησε πυρηνικός όλεθρος….

Αλλά δεν είναι  μόνο αυτή η πόρτα. Όλα τα κουφώματα έχουν ρωγμές. Όσο για τους τοίχους. Δεν υπάρχει τοίχος που να μην έχει ρωγμή. Εάν το ναυπηγείο χτίζει τα πλοία όπως χτίζει τα σπίτια μάλλον σιγά σιγά να φεύγουμε……

Ο θερμοσίφωνας δεν φτάνει ούτε να πλένω το πρόσωπο μου από τα δάκρυα που θα χύνω κάθε ημέρα μόλις μπαίνω σε αυτό το σπίτι....

Αλλά το καλύτερο έμεινε όπως κάθε φορά για το τέλος.

Η παγκόσμια γνώση της μηχανικής.

Τα περισσότερα απο τα διδακτορικά στην ηλεκτρολογία

η επιστήμη των μονωτικών υλικών

η τεχνική των καλωδιώσεων

και

η ευφυΐα του μάστορα

συνδυάστηκαν για να δημιουργηθεί το παρακάτω αποτέλεσμα.

(Η σαύρα δίπλα στον ανεμιστήρα είναι απλά αλλη μια καλλιτεχνικη παρέμβαση της φύσης)

 Το οποίο είναι ακριβώς πάνω από την μπανιέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τα τσουβάλια με το καλαμπόκι δεν είναι τελικά τόσο άσχημη ιδέα….