Πριν περάσω με επιτυχία τον έλεγχο χειραποσκευών πρόλαβα να δω παντού στρατιώτες, να γυρίζουν με παρατεταμένα όπλα έτοιμοι να πυροβολήσουν σε κάθε ύποπτη κίνηση χωρίς να ρωτήσουν. Μετά την τρομοκρατική επίθεση του 2008 σε κεντρικό ξενοδοχείο της Βομβάης και τον θάνατο 101 ανθρώπων, σίγουρα τα μέτρα ασφαλείας θα έπρεπε να ηταν αυξημένα....
Η φωτογραφία δεν τραβήχτηκε για την πρόσοψη της τουαλέτας στο εσωτερικό αεροδρόμιο της Βομβάης αλλά για τον στρατιώτη στην άκρη αυτής.
Έχοντας 3 ώρες ελεύθερες πριν την πτήση και μην έχοντας όρεξη να διαβάσω κανένα απο τα βιβλία που είχα μαζι μου, κάθισα μπροστά σε μια τηλεόραση όπου έπαιζε το Ινδικό CNN. Ενώ στην αρχή οι ειδήσεις ήταν σοβαρές στην πορεία άρχισα να αισθάνομαι οτι η ποιότητα τους πέφτει.
Ένας απο τους υπότιτλους που πέρασε στο κάτω μέρος της οθόνης ηταν ο εξης:
"Νέο βιβλίο υποστηρίζει πως στα νιατα του ο Μαχατμα Γκαντι ηταν Αμφισεξουαλικός και Ρατσιστής"
"Το μανιφέστο ενός κόμματις υποστηρίζει πως εαν κερδίσει τις εκλογές θα προσφέρει δωρέαν ρυζι και Laptop"
Ενώ το αποκορύφωμα ήταν οταν η παρουσιάστρια φώναζε "go rain go", όταν έπαιξε το δελτίο καιρού που προέβλεπε βροχές στην τοποθεσία που θα διεξάγοταν ο αγώνας μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν για τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κρίκετ. (το οποιο παρεπιπτώντος κατέκτησε η Ινδία νικώντας στον τελικό την Σρι Λανκα σε εναν αγώνα που διάρκεσε μόνο 9:30 ωρες, και έκτοτε τον παίζει κάθε εβδομάδα τουλάχιστον ενα καναλί σε επανάληψη...)
Μετά απο τα παράλογα που δεν θυμάμαι εαν πραγματικά παίχτηκαν στην τηλεόραση ή τα φαντάστηκα μέσα από την έλλειψη ύπνου και κούρασης λόγω της μεγάλης πτήσης ήρθε η ώρα να βρεθώ στην ουρά για το αεροπλάνο. Φυσούνες εννοείται πως δεν υπήρχαν, αλλα όλοι ταξιδιώτες για όλους τους προορισμους διέρχονταν από την ιδια πύλη. Εκεί σταματούσαν οι γκαζωμένοι οδηγοί λεωφορείων που απέφευγαν με δεξιοτεχνεία τα υπόλοιπα οχήματα όπως τρακτέρ (!!!) και βυτιοφόρα καθώς και έναν κώνο που ήταν τοποθετημένος μπροστά από μια βαθιά λακούβα, και επιβίβαζαν τους ταξιδιώτες οι οποίοι ρωτούσαν ο ένας τον άλλον για την κατεύθυνση του, ενω σε κάποιες περιπτώσεις βοηθούσε και ο ίδιος ο οδηγός.
Το αεροπλάνο ηταν ενα μικρό ελικοφόρο απο αυτά πετανε σε χαμηλό ύψος, κουνάνε αρκετά ενω πέφτουν ακόμα πιο εύκολα. Ένας λόγος παραπάνω να φοβαμαι ηταν οτι πρωτη φορα ακουγα την Jet Airways. Τελικα αποδείχτηκε αρκετα καλή, ίσως επειδή κοιμήθηκα μόλις μπηκα στο αεροπλάνο και ξυπνησα πανω απο μια λιμνοθάλασσα λιγο πριν προσγειωθούμε.
Πάντως μπαίνοντας μέσα δεν ενιωσα την ζεστη που περίμενα, το αντιθετο μαλιστα λειτουργούσε κλιματισμός. Μα οι κινητήρες δεν ηταν ακόμα σε λειτουργία αρα απο που ερχόταν αυτός ο αέρας? Οι προνοητικοί Ινδοί βρηκαν λυση καισ ε αυτο το πρόβλημα στο πρόβλημα με την εγκατασταση εξωτερικων μοναδων ψυξης πριν την εκκινηση των κινητήρων. Οι μονάδες αυτές μετακινούνται με την βοήθεια εκείνων των τρακτέρ
Και επιτέλους μετά απο μιας ωρα πτηση και αφου ειδα και για λιγο την Βομβαη απο ψηλά προσγειώθηκα στην Bhavnagar πολη της επαρχίας Gujarat στα δυτικά της Ινδίας.
Σε ένα αεροδρόμιο που πραγματοποιείται μια πτήση την ημέρα προφανώς και η άφιξη του αεροπλάνου ηταν γεγονός. Άντι να μας δώσουν τις 10 βαλίτσες όλες και όλες στο χέρι (οι 2 ήταν δικές μου) εκκίνησαν τον κυλιόμενο διαδρομο ισως για να δειξουν οτι δεν εχουν σε τιποτα να ζηλεψουν απο τα αλλα αεροδρόμια, ενω οι ταξιτζήδες είχαν μπει στην αίθουσα με τις αποσκευές έτοιμοι να βοηθήσουν τον επόμενο τους πελάτη.
Ακόμα όμως είχα 3 ώρες ταξίδι με το αυτοκίνητο για να φτάσω στο τελικό μου προορισμό. Η πραγματική Ινδία βρίσκεται μόλις διαβείς την πύλη του αεροδρομίου.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου