Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Επιτέλους Alang…..

Τόσες φορές πέρασα από κοντά. Τόσες φορές πλησίασα σε απόσταση αναπνοής. Πάντα ήθελα να πάω αλλά ποτέ δεν έβρισκα την κατάλληλη παρέα για να βρεθώ εκεί. Τελικά δεν ήταν τόσο επικίνδυνα όσο είχα πιστέψει…

Η αρχή έγινε στα μέσα Απριλίου. Η πρώτη επίσκεψη στην Alang ήταν βράδυ (εάν είναι ποτέ δυνατόν…..) λόγω κακής ώρας αναχώρησης. Για την ακρίβεια ποτέ δεν είχα σκοπό να πάω εκεί. Είχα ζητήσει από τον Ινδό διευθυντή ενός τμήματος του ναυπηγείου να πάμε στην διπλανή πόλη για να αγοράσω κάποια πράγματα από το supermarket. Στον δρόμο μου είπε ότι μερικά χιλιόμετρα μακριά από αυτήν την πόλη είναι το μεγαλύτερο διαλυτήριο πλοίων στον κόσμο ρωτώντας με ταυτόχρονα εάν ήθελα να πάω. Δεν υπήρξε άλλη σκέψη εκτός από το ναι. Το λίγα χιλιόμετρα αποδείχτηκαν ατελείωτα και όταν φτάσαμε εκεί ήταν ήδη βράδυ.

Ένα όνειρο γεννήθηκε εκείνο το βράδυ. Ξαναπέρασα από κοντά, αλλά δεν μπήκα.

Ξαναπήγα στην περιοχή άλλα δεν είδα τα πλοία.

Έως το προηγούμενο Σάββατο. Που επιτέλους κανονίστηκε το ταξίδι.

Η Alang λοιπόν είναι το μεγαλύτερο διαλυτήριο πλοίων στον κόσμο. Και εδώ υπάρχει η πρώτη παρεξήγηση. Δεν είναι ένα διαλυτήριο, αλλά εκατοντάδες μικρά. Alang είναι το όνομα της περιοχής, και είναι πασίγνωστο στον διεθνή κύκλο της ναυτιλίας.  Ο λόγος που επιλέχτηκε αυτό το σημείο είναι η παλίρροια. Το υπό διάλυση πλοίο προσαράζει στην παραλία όταν τα νερά είναι ψηλά, ενώ μόλις αποσυρθούν οι εργάτες με τα οξυγόνα ξεχύνονται στην παραλία. Μόλις κοπεί ένα κομμάτι, γάντζοι τραβάνε το πλοίο πιο κοντά στην ακτή, και αυτό συνεχίζεται μέχρι να φτάσουμε στην προπέλα.

Η διαδικασία είναι αργή. Χρειάζεται περίπου ένα 3μηνο για να εξαφανιστεί ένα μεσαίου μεγέθους πλοίο. Αλλά τίποτα δεν πάει χαμένο. Τα έπιπλα απομακρύνονται και πωλούνται στα διπλανά καταστήματα, Τα φαγητά, οι κονσέρβες που περίσσεψαν επίσης, τα μέταλλα πάνε στα χυτήρια για να ξαναδημιουργηθούν, ενώ αρκετά αντικείμενα από το πλοίο γίνονται διακοσμητικά σε σπίτια.
 

Καλωσορίσατε. Καλώς σας βρήκαμε….


Η πρώτη μουντή εικόνα μας δείχνει που βρεθήκαμε…. Οι επόμενες θα είναι πολύ καλύτερες…


 Η διάλυση μόλις ξεκίνησε. Από το πρόστεγο…


Ένα πρώην VLCC (Very Lange crude oil Carrier) Σιγά σιγά θα μετατραπεί σε LCC ενώ στο τέλος...


θα γινει  SCC (small crude carrier)


Στην περιοχή υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί εργολάβοι οι οποίοι αναλαμβάνουν διαλύσεις πλοίων. Ο συγκεκριμένος κάνει χρυσές δουλείες…


Ένα Ελληνικό πλοίο έφτασε στην Alang. Το όνομα του Πίστης….


Αλλά η μεγάλη απογοήτευση είναι σε άλλο σημείο. Το Λισσός της ANEK προσάραξε στην παραλία από την οποία κανένα πλοίο δεν έφυγε ποτέ…. Το τελευταίο του ταξίδι δεν ήταν κάπου στο Αιγαίο όπου πέρασε όλη του την ζωή αλλά στην Αραβική θάλασσα.


Ένα ακόμα επιβατηγό που δεν ξέφυγε από τα οξυγόνα. Το μέλλον του Λισσός είναι κάπως έτσι


Παρόλο που οι περισσότεροι εργολάβοι έχουν απαγορέψει την είσοδο στους άσχετους, για λόγους ασφαλείας αλλά και φόβου δημοσιοποίησης των ελλιπών μέτρων ασφαλείας που εφαρμόζονται, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. 


Κομμάτι του μηχανοστασίου… Gas Free Certificate θα έπρεπε να εκδοθεί από ανεξάρτητο επιθεωρητή για κάθε μια από τις δεξαμενές του πλοίου. Αυτό μου είχαν πει και αυτό τουλάχιστον νόμιζα. Περνώντας δίπλα από το κομμάτι όπου ήταν η δεξαμενή  καταλοίπων του λαδιού, είδα το λαδάκι να χύνεται στον δρόμο. Όχι Gas Free ούτε Liquid free δεν ήταν αυτό…. Ατυχήματα από τέτοια αβλεψία έχουν συμβεί εκατοντάδες αλλά ποτέ δεν βγαίνουν στην δημοσιότητα…..


Τα σπίτια των εργατών. Το μόνο χωριό στην περιοχή είναι ένα κάτι εκατοντάδων κατοίκων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι αγρότες. Η ιδέα  να χτιστεί οργανωμένος οικισμός για τους εργάτες δεν πέρασε καν από το μυαλό των υπευθύνων.  Στις καλύβες δεν είπαν όχι.

Εκατοντάδες εργάτες έρχονται από όλα τα μέρη της Ινδίας για να δουλέψουν στα διαλυτήρια της περιοχής. Ο μισθός τους δεν θα ξεπερνάει τα 10 δολάρια την ημέρα, υπό της απαράδεκτες συνθήκες ασφαλείας και συνθηκών στον χώρο δουλειάς. Αλλά όταν το διαλυτήριο πληρώνει στο εφοπλιστή 500 δολάρια για έναν τόνο χάλυβα , πρέπει να κρατήσει το εργατικό κόστος στο ελάχιστο. Και οι κυβερνήσεις  κάνουν τα στραβά μάτια…


Ο κεντρικός δρόμος στην Alang.


Green Alang, Clean Alang. Τι άλλο να πω….


Thanks for visiting Alang Notified Area. Και εγώ ευχαριστώ. Θα ξαναγυρίσω σύντομα…..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου